Γράφαμε στο προηγούμενο ότι η Aριστερά πρέπει να αντισταθεί και να αντιστρέψει την «πνευματική μιζέρια» που μας περικυκλώνει. «Μια Aριστερά χωρίς ενεργό όραμα, με το εγγενές ηθικό και αισθητικό του στοιχείο, μπορεί εύκολα να διολισθήσει σε έναν οικονομισμό διαφορετικό στο περιεχόμενο, αλλά ομόλογο κάθε μορφής που ιεραρχεί αποκλειστικά την οικονομία» (http://www.efsyn.gr/arthro/dikaii-anaptyxi-kai-pneymatiki-anagennisi). Χρειαζόμαστε μια πολιτιστική αναγέννηση. […]
Ο χρόνος δεν είναι ούτε ενιαίος ούτε ομοιόμορφος, μια διαδοχή από «τώρα». Η ζωή μας ξετυλίγεται σε αλληλοεπικαλυπτόμενους χρονικούς κύκλους, άλλους μικρούς και πυκνούς, άλλους μακρείς και αργόσυρτους. Πάρτε για παράδειγμα κάποιον που ετοιμάζεται για εξετάσεις τον επόμενο μήνα, προπονείται για ένα πρωτάθλημα κολύμβησης που θα γίνει σ’ έναν χρόνο, ενώ για αρκετά χρόνια γράφει […]
Όταν συμβαίνουν μεγάλες καταστροφές, το πρώτο ερώτημα είναι «ποιος φταίει;», «πώς φτάσαμε εδώ;». Ακολουθώντας τη ρήση του Leibniz «nihil sine ratione», «τίποτε δεν γίνεται χωρίς λόγο», προσπαθούμε να ανιχνεύσουμε την αιτία της καταστροφής, να βρούμε ποιος ευθύνεται, να απαγγείλουμε κατηγορίες. Ο λόγος περί ευθύνης, μαζί με την περίοδο του πένθους, γίνεται έτσι αμυντικός μηχανισμός απέναντι […]
Πώς μπορούμε να γράψουμε για την καταστροφή; Ο Μορίς Μπλανσό στο βιβλίο του με αυτόν τον τίτλο γράφει ότι η γραφή η ίδια είναι μια καταστροφή, μια απουσία, μια ρήξη: καταστροφή του υποκειμένου, του Εγώ (είμαι), που χάνει την κυριαρχία του και γίνεται παιχνίδι και έρμαιο των λέξεων. Είναι η γλώσσα γέφυρα ή φράγμα στην […]
*Άρθρο του Κώστα Δουζίνα στο opendemocracy.net (09 Ιουλίου 2018). Μεταφράστηκε για την Εποχή από τη Ζωή Γεωργούλα (29 Ιουλίου 2018). Η ιστορική συμφωνία που υπογράφηκε στις 17 Ιουνίου 2018, στις Πρέσπες, μεταξύ της Ελλάδας και της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ), βάζει τέλος σε μια διεθνή διαμάχη που κακοφορμίζει εδώ και είκοσι πέντε χρόνια. […]
Στη συζήτηση για τον «Κλεισθένη» η αντιπολίτευση υποστήριξε ότι το μεγάλο πρόβλημα για την τοπική αυτοδιοίκηση, τη χώρα μας και την Ευρώπη είναι η «κυβερνησιμότητα». Εντούτοις, η πολιτική δεν υποφέρει από έλλειψη κυβερνησιμότητας, αυτού του βάρβαρου νεολογισμού, αλλά από υποχώρηση και έλλειψη δημοκρατίας, της πιο ωραίας ελληνικής λέξης και πρακτικής. Το «μίσος της δημοκρατίας», όπως […]
*Δήλωση του Κώστα Δουζίνα Στην χθεσινή συζήτηση στην Βουλή ο κ. Μητσοτάκης υποστήριξε ότι ο Αγγλικός όρος nationality σημαίνει εθνότητα και επομένως η συμφωνία των Πρεσπών αναγνωρίζει τη μακεδονική εθνότητα. Αποτελεί βασικό λάθος στα Αγγλικά, στα Γαλλικά και άλλες λατινογενείς γλώσσες. Η ελληνική χρησιμοποιεί τη λέξη έθνος ως ετυμολογική βάση για τις λέξεις εθνότητα και […]
Στο προηγούμενο άρθρο άρχισα να περιγράφω τον θυμό των βουλευτών της αντιπολίτευσης και κληρονομικώ δικαιώματι ιδιοκτητών της εξουσίας προς τους «ξεβράκωτους» βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που είχαν το θράσος να εισβάλουν στο γήπεδο και τον ναό τους (http://www.efsyn.gr/arthro/apo-tin-edra-sta-edrana). Η περίπτωσή μου τους ξένιζε, μια και ως καθηγητής του Πανεπιστημιόυ του Λονδίνου δεν ταίριαζα με τα στερεότυπά […]
*Συνέντευξη του Κώστα Δουζίνα στην Πόλυ Κρημνιώτη και την Αυγή της Κυριακής (24/06/2018) «Στην εποχή της ‘μη φιλελεύθερης δημοκρατίας’ (illiberal democracy) ο αγώνας για την επιβίωση και επαναπολιτικοποίηση της δημοκρατίας έγινε κεντρικός» επισημαίνει ο Κώστας Δουζίνας, καθηγητής Νομικής και Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (Βirkbeck), βουλευτής Α’ Πειραιά του ΣΥΡΙΖΑ και από τις αρχές […]
Εκλέχθηκα βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ στις 20 Σεπτεμβρίου του 2015. Δεν το είχα σχεδιάσει, δεν το επιθυμούσα, δεν μου είχε περάσει καν από το μυαλό. Ζούσα στο Λονδίνο από το 1974, στο ασφαλές και, μέχρι πρόσφατα, ήρεμο περιβάλλον των βρετανικών πανεπιστημίων. Στις 5 Σεπτεμβρίου του 2015, στην Πολωνία, η ζωή μου άλλαξε ριζικά. Ανοιξα τις […]
